Een hééél zwááár leven...

Dag mensen, collega's dus..

Het is mij warempel gelukt om een blog te maken, na een bezoekje van een zeer enthousiaste collega, nu nog roodharig, maar dat gaat veranderen.. En het is pas de tweede poging.

Zaterdagavond heb ik de show van Brigitte Kaandorp gezien en die vond ik erg leuk. Ze dreef de spot met vrouwen die zeuren en altijd zwak ziek en misselijk zijn. Als voorbeeld noemde ze ingezonden bericht uit de Libelle van een vrouw die voor al haar inmiddels uitwonende kinderen foto's had ingeplakt; voor elk kind 7 fotoboeken! Maar wat was nou het treurige.... die kinderen wilden de boeken niet hebben! Wat ontzettend sneu nou. Aangezien Brigitte zelf ook net het idee had opgevat om foto's voor haar kinderen te gaan inplakken, maakte ze zich wel zorgen of haar kinderen wel...
Dus moest er wel iets mis zijn met die vrouw en daarover ging ze fantaseren; ze had vast een glutenvrij dieet en nog veel meer ellende en deed vast altijd héél zielig en zat altijd te zeuren dat ze een hééél zwááár leven had. Nou, daar kon ik me heel goed inleven, want ik vind persoonlijk dat ik een hééél zwááár leven heb. En aangezien ik nu een weblog kon maken, dankzij het Mediacentrum, kan ik hier es even lekker zeuren, als een echte zeurkous.
Maar dat ga ik later doen.